Mijn reis van Vidyo stagiair naar krijger en de 8.000 mijl daartussen

Iemand noemde me onlangs een krijger en dat zette me aan het denken over hoe ver ik al ben gekomen. Mijn reis van 8.000 mijl van India naar Amerika is uitdagend geweest en het is een reis die vele anderen ook hebben moeten maken. Daarom heb ik ervoor gekozen om alles op te schrijven en met jullie te delen.

Het begon toen ik besloot in te pakken en mijn huis in India achter me te laten. Ik moest de wereld door mijn eigen ogen zien. Ik heb altijd geweten dat ik buiten mijn comfortzone moest treden als ik ooit mijn dromen wilde volgen. Omdat de Verenigde Staten een droomland waren, lag het voor de hand om hierheen te komen. Ik kwam hier met een eenvoudig plan om te leren en te groeien, wat ik begon met het behalen van mijn mastergraad in informatiesystemen aan het Stevens Institute of Technology in Hoboken, New Jersey. Onderweg kreeg ik de kans om een nieuw begrip te ontwikkelen van wie ik ben als persoon en individu buiten mijn thuisland - gewapend met mijn eigen persoonlijkheid, mijn eigen levensstijl en mijn eigen manier om mezelf te presenteren aan nieuwe mensen op een nieuwe plek.

Mijn eerste en moeilijkste uitdaging was in het reine te komen met onafhankelijk zijn. Van de culturele verandering tot de carrièredruk en het algemene concept van veiligheid en overleven, het kwam allemaal neer op de fasen van een migratiereis. De curve van mijn ervaring begon met een opleving, waarbij ik mijn leven in een nieuw land aan het verkennen was. Maar na een paar dagen verkennen sloeg de cultuurschok toe en was er een drastische dip in mijn rust en geluk. Ik raakte geïsoleerd van de wereld om me heen. Er werd me vaak verteld dat het inderdaad moeilijk is om uit je niveau van sereniteit te stappen. Hoewel de gedachte om mijn dromen te volgen van een afstandje mooi leek, was het in werkelijkheid een harde ervaring. Ik had het moeilijk toen ik eindelijk voor het eerst de sprong waagde weg van mijn familie en mijn comfortzone.

Het begon beter te gaan toen ik via het zomerstageprogramma van Vidyo mijn weg vond naar de techindustrie. Na twee semesters van mijn masteropleiding begon ik te werken, leerde ik de werkcultuur kennen en werd ik uiteindelijk financieel onafhankelijk en stabiel. Dit gaf me een bevrijd gevoel, omdat ik niet langer afhankelijk was van mijn ouders in India om me te onderhouden.

Vidyo gaf me de kans om stage te lopen en gaf me ook een schat aan ervaring. Mijn toenmalige mentor heeft me geholpen me te ontwikkelen. Hij begeleidde me niet alleen vanuit een professioneel standpunt, maar deelde ook zijn persoonlijke ervaringen die me deden nadenken over mijn eigen strubbelingen en doelen. Hoewel mijn carrière nog in de kinderschoenen staat, is het geweldig om te leren van mensen om me heen die al zoveel jaren werken als mijn mentor. Ik ben gegroeid als een onafhankelijk individu en dat is iets wat niemand me kan afnemen. Dat heb ik voor een groot deel te danken aan de kans die Vidyo me heeft gegeven. Door de interactie met mensen uit verschillende culturen, met verschillende achtergronden en met verschillende ervaringen ben ik zowel professioneel als persoonlijk gegroeid.

Ik zit nu in een fase waarin alles er gestaag beter uitziet. De dingen beginnen wat sneller te gaan nu ik aan het einde van mijn studieloopbaan ben. Ik heb mijn masterdiploma gehaald en mijn reis met Vidyo voortgezet. Ik ben nu zelfverzekerder en onafhankelijker dan thuis. Voor mij is dat een van mijn grootste prestaties.

Terwijl ik mijn ervaring tot nu toe in fasen beschreef, noemde een van mijn collega's het een "reis". Het deed me enorm veel plezier toen hij, ondanks het feit dat hij een senior is, zei dat hij wilde leren van mijn korte reis.

Eén ding dat ik alle stagiairs die dit jaar bij Vidyo komen werken wil meegeven, is dat ze altijd een open geest moeten hebben - je weet nooit wat er aan de andere kant van de juiste deur op je wacht. Elke situatie heeft immers het potentieel om van iets kleins naar iets onvoorstelbaars te gaan.