Een exclusief interview met Nick Adkins van de Pink Socks Tribe

De toekomst van de gezondheidszorg draait om betere toegang tot hoogwaardige zorg tegen lagere kosten. Dit wordt snel werkelijkheid door digitale gezondheidstechnologieën zoals telegeneeskunde. Telehealth vereenvoudigt het leven voor de patiënt en de zorgverlener en brengt de menselijke maat terug in wat vaak een onpersoonlijke interactie is geworden. Het is zelfs zo dat bijna 70% van de organisaties die telezorgprogramma's hebben opgezet plan om ze uit te breiden in de komende jaren.

Zorgen voor een goede gezondheid en welzijn wereldwijd is een complexe uitdaging, maar het gaat niet alleen om technologie - het gaat om mensen. Zorgverleners zijn ook patiënten. Frequente, zinvolle contactmomenten creëer voortdurende betrokkenheiddie echte verbanden legt.

Om meer te weten te komen over de toekomst van de zorgverlening, spraken we met Nick Adkins, een ondernemer in de gezondheidszorg en oprichter van de #pinksocks beweging. Lees verder voor Nick's kijk op de toekomst van patiënt-provider relaties en waarom we moeten de gezondheidszorg vermenselijken:

Waar gaat het heen met de relatie tussen patiënt en zorgverlener? Wat moet er veranderen?

We zitten allemaal in hetzelfde schuitje. Het is de kracht van één. Zorgverleners, verzorgers, we zijn allemaal wel eens patiënt. Onze ouders kwamen uit een generatie die nooit echt aan hun artsen twijfelde. De scheiding van kennis was meestal zo groot dat ze alle informatie accepteerden die de dokter hen gaf. Toen het internet er eenmaal was, begonnen patiënten hun artsen in twijfel te trekken.

Patiënten die vandaag de dag hun arts bezoeken, zitten boordevol vragen. We moeten een balans vinden tussen hoe we informatie verwerken die we online vinden en onze vaak fatalistische neiging om tot het uiterste te gaan. We moeten naar een plek van wederzijdse empathie. Een plaats waar we empathisch zijn met onze zorgverleners, patiënten en zorgteams. Een plek waar we onze vooroordelen, oordelen en vooroordelen loslaten en luisteren naar elkaars verhaal.

Als je door ziekte of trauma in het ziekenhuis ligt, zijn jij en je familie allemaal al ongelukkig. Vanaf het begin spelen ziekenhuizen achter de bal aan wat betreft de patiëntervaring. Tenzij het is om de geboorte van een kind te vieren, zijn ziekenhuizen geen plaatsen waar mensen naartoe gaan om gelukkig te zijn. In een restaurant of winkel kom je gelukkig omdat je daar wilt zijn. Maar in het ziekenhuis wil je er niet zijn. Een ziekenhuis probeert je van een slecht gevoel naar een plek te brengen waar je je goed voelt. Je wilt niet in het ziekenhuis blijven - je wilt er zo snel mogelijk weg. Als je ergens in de zorgketen in het ziekenhuis werkt - als arts, verpleegkundige, laborant, enz. - ga je dag na dag door met mensen die je niet op hun best ziet.

Dat kan en zal je verslijten. Denk er eens over na. Mensen zijn niet zichzelf als ze in het ziekenhuis liggen - en dat zien we over het hoofd. Ze zijn ziek. Ze voelen zich niet goed. Misschien 1/1000 patiënten komen later terug om een arts of verpleegkundige te zien, om "dank je wel" te zeggen en "dit ben ik echt, gelukkig, en het is fijn om je weer te ontmoeten aan deze kant van mijn ziekte". Zorgverleners in ziekenhuizen krijgen zelden de "goede" versie van hun patiënten te zien nadat een patiënt is ontslagen.

Wat is uw visie? Wat is de missie van telegeneeskunde?

Het is elkaar zien als mensen, en telegeneeskunde draait allemaal om elkaar letterlijk zien. Er zijn een heleboel goede hulpmiddelen, apps en algoritmes, maar de echte magie gebeurt wanneer we elkaar zien - wanneer je stopt met wat je aan het doen bent en de ander aandachtig in de ogen kijkt en echt in je opneemt wat ze zeggen. Dit is moeilijk zonder fysieke zichtbaarheid en transparantie. De magie van telegeneeskunde is de magie van die verbinding, zelfs op dat ene moment.

Asynchrone telegeneeskunde - of "opslaan en doorsturen" - is een missie waar je iets mee kunt. Zou je meer effect halen uit het lezen van een verhaal of het bekijken van een paar seconden video? Hier is de visuele impact van wat je geest kan opnemen - elke seconde video geeft je 32 seconden beeld. Denk eens aan de reactie van je geest op één beeld. Stel je nu de contextuele rijkdom voor van 10 seconden video, wat in feite neerkomt op 320 bekeken beelden. Als ik een zieke of gewonde patiënt zie, zelfs als ik het later via een opname zie (asynchroon), heb ik in 10 seconden 320 beelden van de situatie gezien. Kan ik me inleven in wat ik zie? Kan ik een oordeel vellen? Kan ik een diagnose stellen? Het antwoord is ja, absoluut.

Telegeneeskunde in de traditionele zin is live, of synchroon. In de synchrone wereld zijn we gebonden/beperkt door tijd. We kunnen maar zoveel dingen doen in een bepaalde hoeveelheid tijd. We kunnen maar zoveel capaciteit verwerken in een bepaalde tijd. Asynchroon stelt ons in staat om onze verwerkingscapaciteit te verhogen zonder dat we meer tijd nodig hebben. Het biedt efficiëntie en schaalbaarheid. Een zorgverlener kan meer patiënten asynchroon "zien", meer zorg verlenen op dezelfde dag. En in veel staten is de vergoeding voor asynchrone bezoeken gelijk.

De wereld is vol goed! Als je erin gelooft, zie je het. Dat is de drijvende filosofie achter de #pinksocks beweging. Het is een wereldwijde groep van meer dan 20.000 mensen (en groeiend) met een gemeenschappelijk geloof dat ze hun steentje kunnen bijdragen om een positieve impact op de wereld te hebben en deze ten goede te veranderen. Je kunt kijken op hier.

Zorg ervoor dat je Nick's recente TEDx-talk "Durf te weten van het Herbst Theatre in San Francisco. Nick is ook spreken op onze komende "unconferentie" over de huidige staat van de gezondheidszorg.

Gratis registreren voor onze inaugurele Vidyo Healthcare Summit van 30-10-2011 in Nashville, waar klinische en technische leiders op het gebied van telegezondheidszorg met elkaar in contact zullen komen om de toekomst van de zorgverlening opnieuw vorm te geven.